ตอนที่ 2 Curfew
ครึ่งชั่วโมงต่อมาเสียงพูดคุยในห้องที่ดังจนแม้แต่อาจารย์ก็ยังควบคุมไม่ได้ก็เงียบลง สาเหตุคือสัญญาณประกาศจากทางโรงเรียนที่ดังขึ้น นักเรียนและอาจารย์พากันเงี่ยหูฟังเนื้อหาการประกาศอย่างตั้งใจ
“ขณะนี้สัตว์ร้ายที่หลุดออกมาจากสวนสัตว์ได้ถูกจัดการเรียบร้อยแล้ว นักเรียนสามารถออกจากห้องเรียนไปรับประทานอาหารได้ตามปกติครับ อาจารย์ทุกท่านขอให้เข้าประชุมพร้อมกันที่ห้องแนะแนวทันที ทุกท่านต้องเข้าร่วมประชุมไม่มีข้อแม้ใด ๆ ทั้งสิ้น ถ้ามีความจำเป็นใด ๆ ที่ไม่สามารถเข้าร่วมประชุมได้ขอให้มาแจ้งให้ที่ประชุมทราบก่อน”
จบการประกาศเสียงพูดคุยดังกระหึ่มขึ้นอีกครั้ง ส่วนใหญ่เป็นเสียงจากผู้ที่ได้รับชมคลิปวิดีโอที่พากันวิจารณ์ว่าสัตว์ประเภทนั้นไม่มีอยู่ในสวนสัตว์ของประเทศไทยแน่นอน พวกเขาพากันแลกเปลี่ยนความเห็นว่ากระทิงตัวใหญ่ตัวนั้นคืออะไร แต่คนที่ไม่สนใจก็มี หลายคนรีบเปิดประตูห้องเรียนออกไปทำธุระของตนเองไม่สนใจใคร
ราชันย์ที่รอให้คนอื่น ๆ ออกจากห้องไปก่อนเดินออกไปเจอสนองรออยู่หน้าห้อง สีหน้าตื่นเต้นเหมือนตอนสมัครเข้าเล่นเกมออนไลน์เกมใหม่
“ไอ้ชัน แกตามข้ามานี่” สนองถือแทบเลตราคาถูกของตัวเองจับต้นแขนราชันย์ลากเขาไปยังเก้าอี้ยาวบนระเบียงหน้าห้องเรียน เขาเคาะนิ้วบนแทบเลตสองสามครั้งแล้วบ่นว่าของราคาถูกนี่มันคุณภาพสมราคาจริง ๆ
“นี่ ดูนี่” สนองส่งแทบเลตให้ราชันย์
ราชันย์ขมวดคิ้วมองดูภาพบนหน้าจอ มันเป็นภาพของมอนสเตอร์ในเว็บบอร์ดรวมข้อมูลเกมออนไลน์ บนหน้าเว็บเป็นข้อมูลของเกมที่เขาไม่รู้จัก แต่เว็บบอร์ดแห่งนี้เขาเข้าไปเก็บข้อมูลเพื่อวางแผนการเก็บเลเวลบ่อย ๆ คนที่ได้ข้อมูลใหม่ ๆ มักจะมาโพสท์ลงในเว็บบอร์ดเพื่อเก็บคะแนน ถือได้ว่าเป็นหน้าเป็นตา
ภาพของกระทิงโลหะเงาวาวบนหน้าเว็บนั้นไม่มีทางเป็นอย่างอื่นไปได้ มันคือภาพเหมือนของกระทิงยักษ์ที่เขาได้เห็นผ่านคลิปเมื่อสักครู่นี้
